o wszystkim i o niczym

Magdalena

Na ile to kim są i jak żyją Wasi rodzice wpływa na Wasze życie? Realizujecie w życiu to, czego im nie udało się zrobić? A może kultywujecie rodzinne tradycje i jako kolejne pokolenie wchodzicie do tego samego cechu. Czyli kolejny lekarz o tym nazwisku… Być może jesteście całkowitym przeciwieństwem swoich rodziców. Smile

Ja naszczęscie mam kochających rodzciców co do wyoboru np. zawodu i nie tylko mam wolną rękę Smile

Jak to jest z Wami Smile

czekam na rozwinięcie tematu Smile

pozdrawiam Was cieplutko Smile

Rafael

Rodzice... Dogaduję się z nimi... ale jakoś nie czuję zbytniej więzi... z nimi... słucham z mamuśką podobnej muzyki, a ojciec czyta podobne książki... ale nie są (rodzice) dla mnie jakimś autorytetem...

mavro

Jeśli chodzi o moich rodziców to sprawa jest taka-kocham ich, owszem, ale nie powiedziałabym im swoich sekretów. Mam mało cech podobnych do rodziców-w ogóle jestem jakas lewa Wink

Mają na mnie duży wpływ, a szczególnie wtedy gdy nie pozwalają mi gdzieś wyjść. Nie mam jeszcze 18-stu lat, ale już niedługo...
Wiem że moi rodzice mnie kochają, że chcą dla mnie jak najlepiej, ale są jakgdyby przewrażliwieni...

Rosivd

Ja mam ten problem, ze jestem do swoich rodziców (szczególnie ojca) niezwykle charakterem podobny. A co to rodzi wiadomo. Konflikty, kłotnie i wogóle niezrozumienie Smile

Ale oprócz tgo, to można powiedzieć, że ukłąda mi się bardzo dobrze. Mam swobodę w decydowaniu o swoim zyciu, choć czasami rodzice próbuję mi narzucić swój punkt widzenia. Ale im sie to nie udaje. Jeżeli dodać do tego, fakt, że moja matka jest praktykującą katoliczką a mój stosunek do religi ogólnie a do tego wyznania szczególnie jest dość ambiwalentny, więc patrząc przez to wszystko to pomiedzy mną a rodzicami istnieje dosycsilna więź (jeszcze sienie pozabijalismy ani nie wyrzucili mnie z domu Smile

)

skaamienialy

hmm...z Matka dogaduje sie bardzo bardzo dobrze. Mysle ze to po Niej odziedziczylem wiekszosc cech...
a z Ojcem...roznie to bywa- raz lepiej raz gorzej.
Zdecydowanie to Mama ma wiekszy wplyw na mnie Smile

marple88

Rodzice w moim życiu są bardzo ważni... Z Mamą na pewno mam większy kontakt, właściwie wie o mnie prawie wszystko, Tatę też bardzo kocham, ale nie umiem się z Nim dogadać tak dobrze jak z Mamą. Dają mi wolną rękę, co do szkoły, przyszłości, wiary... Są tolerancyjni, ale jak wszyscy Rodzice czasem przewrażliwieni - martwią się, troszczą... jak Rodzice Smile

Bardzo Ich kocham i nie wiem, co bym bez Nich zrobiła.
Nie mam rodzeństwa, więc są mi najbliżsi Smile

Charakter mam na pewno podobny do Taty, ale raczej nie mam problemów, by się z Nim dogadać - może czasem Smile

RODZINA JEST NAPRAWDĘ WAŻNA, chociaż czasem może być cieżko, jednak zawsze to RODZINA.

colors_of_rainbow

dla mnie rodzice sa bardzo wazni. sa jednym z autorytetów. bardzo ich szanuje, i gdy sprawiam im zawód lub przykrość czuję się źle. powiem że mniej wiecej kultywuje rodzinna tradycję- jestem na studiach technicznych łaczacych dziedzine mojej mamy i taty. studiuje elektronike i telekomunikację. ogolnie teraz dogaduje sie z obojgiem w tym samym stopniu, ale wczesniej lepiej z ojcem.

i'm red

rodzice... hm... najbardziej boli mnie, że z sobą nie rozmawiamy. i bardzo mało ich znam. oni mnie również.

Magdalena

Hej Aniu

jeżeli mogę cos Ci doradzic to to ,aby z Nim zasugerować ,ze chcialabys poroazmaiwać z Nimi ,powiedizeć co Ci lezy na duszy ,ze boli Cie to ,ze nie mozesz z Nimi porozmawiac . Ja wiem,ze to jest trudne bo w codziennosci goni sie za pieniedzmi i wiecznie Ci rodzice nie maja czasu ale sproboj kiedys w wolnej chwili porozmawiac z Nimi Wink

Pozdrawiam Smile

marecki

Zdecydowanie autorytety. Pomimo, że nie umieją podłączyć dvd, wysłać maila a i obsługa worda idzie im opornie, oni mieli na mnie największy wpływ i dzięki nim jestem teraz taką a nie inną osobą. Nie czuję, żeby narzucali mi decyzje, ale z drugiej strony wiem, że zawsze mogę liczyć na ich wsparcie. Nie zawsze się zgadzamy, ale to przecież normalne. No, co tu dużo mówić - Mamo, Tato, respect! Smile

natalia19

rodzice:kocham ich barzdo oni mnie tez!ale jakos czasem u mego taty tego nie widac...nie moge znimi porozmawiac na wiele tematow-nie moja wina!czasem jakby nie interesowali sie moim zyciem np.tegoroczne studia...no nic...dzieki nim jestem tu...to bardzo cenna uwaga

Madeleine

Rodzice- Dla mnie są naprawdę bardzo ważni i niewyobrażam sobie życia bez nich. Owszem czasem jest różnie, ale zawsze będą to moi ukochani rodziciele. Dlatego niejednokrotnie jeżeli dochodzi do jakiś spięć czy awantur, to (jak później sobie to na spokojnie przemyślę) , są one spowodowane w większości tym , iż chcą oni dla mnie jak najlepiej( czasami nawet zabardzo). Dlatego mimo różnych zgrzytów bardzo ich kocham .

i'm red

mam problem z ojcem (a może to on ze mną ma, sama nie wiem). oboje mamy trudne charaktery i lubimy obstawać przy swoim... teraz jest prawdziwa burza- od dwóch lat nie chodze do kościoła i mój ojciec nie potrafi tego zaakceptować. nie pomogło tłumaczenie. nie pomagają też "ciche dni" z mojej strony, trwające od miesiąca.
czy można coś jeszcze zrobić w tej kwestii?

anula

Rodzina jest bardzo ważna napewno..wiadomo że czasami jest fajnei a czasami mamy wrażenie że wszystko jest nie takie jakie być powinno..i tak będzie, bo kto powiedział że bedzie cudownie? Bardzo cenie rodzinę, choć często jest źle..to sprawa mojego charakteru?chodzi mi o kłótnie i niezrozumienie się..mam dobry kontakt z matką ale niestety nie mogę tego powiedziec o ojcu i bracie.Wiem że to po częsci moja wina bo zamiast zostawic wsystko takie jakie jest ja chce cos zmieniac..i nie da rady..bo nie da sie zmienic kogos. Oni maja inne poglądy inne podejscie do różnych spraw, ja inne i moge tylko juz po prostu w swojej przyszlej rodzinie pielegnowac to czego brakuje mi w mojej..

Justyna302

Rozumiem Cię, Anula... ja mam świetny kontakt z mamą, ale z tatą jakoś nie układa mi się najlepiej. Z każdą sprawą zawsze idę do mamy, to ona mi najczęściej pomaga, doradza, itp. Myślę, że z tatą nie umiemy się dobrze porozumieć, gdyż oboje jesteśmy osobami zamkniętymi w sobie, ale to tylko moje przypuszczenia. Od jakiegos czasu postanowiłam tez więcej rozmawiać z siostrą, która czasem nie postępuje zbyt rozsądnie, choć my jestesmy zupełnie innymi osobami ( jeśli chodzi o charakter, o wygląd zresztą też ), mimo drobnych kłótni dogadujemy się całkiem nieźle.