o wszystkim i o niczym

Gość

co najbardziej cenicie w zyciu? jakie wartości są na pierwszym miejscu w waszym życiu?
wg mnie życiu najważniejsza jest przyjażn, miłość i oczywiście szczerość.

skaamienialy

najwieksza wartosc to zdrowie... Smile

.
.
.
a pozniej ? - szczęście, czyli; coś do zrobienia, ktoś do kochania i nadzieja na coś ... Neutral

pozytywka

wolność

Moaan

"bo zycie to bal jest nad balem, orkiestra gra, drugi raz nie zaproszą nas wcale..."
przede wszystkim wolność Wink

a po to żeby z zycia czerpać co najlepsze, a to mozliwe tylko jak jest się wolnym...
zdrowie też, miłość, ciepło.. zrozumienie

Magdalena

Miłość przyjażń , wolność , zdrowie Smile

elle

Zdrowie
Rodzina
Miłość(Przyjaźń)
Praca

Kamilcia

Dla mnie najważniejsze wartości...
wiara
miłość
rodzina
szczęście
Smile

Czyli to co się dla mnie liczy

Moaan · Wysłany: Czw 13:38, 01 Mar 2007 Temat postu:

marzenia...

Magdalena · Wysłany: Sob 10:04, 31 Mar 2007 Temat postu:

Tak wszyscy nadmienialismy co jest wazne w zyciu dla nas ale tak naprawde zapomnielismy o jednej waznej rzeczy a mianowicie o Tolerancji Wink

Czy jestesmy osobami tolerancyjnymi czy inna wiara .lub barwa skory czy homosesualizm nie przeszkadza Nam ?? czy jak np. widzimy murzyna oddalamy sie jak najperdzeij od niego zeby tak przypadkiem na niego nie wejść .

Ja o tym w poprzedim poscie zapomnialam ale przeciez to tez jest dla mnie wazne ,zeby m traktowala ludzi takimi jakim sa a oczekuje od nich zeby tez tak samo traktowali mnie .

Kamilcia

Szczerze co do tolerancji mam dziwne zdanie. Nie przeszkadza mi kolor skóry, nie przeszkadza inna wiara ale homoseksualizmu nie akceptuje i nie zmienie zdania. Mam swoje powody. Oczywiście nie popieram wytykania palcami homoseksualistów i złośliwości dla nich ale... nie akceptuje uważam że to nienormalne.

Rosivd

A można wiedzieć dlaczego? Tak z ciekawości Very Happy

Kamilcia

Tak jak napisałam uważam że to nienormalne niezgodne z naturą. Np. dlaczego dwie osoby tej samej płci nie mogą mieć dzieci w taki naturalny sposób? bo to nienormalne. Człowiek został stworzony żeby żyć z istotą płci przeciwnej. Po za tym jestem w tej kwesti zgodna z nauką kościoła.

Rosivd

Interesujące... ale zauważ, że człowiek to takie dziwne zwierzę. Bo i owszem z jednej strony homoseksualizm jest nienormalny. Wszak KAŻDY związek w świecie zwierząt powinien prowadzić do prokreacji, co w dalszej konsekwencji oznacza przetrwanie gatunku (albo każdy osobnik stara się zapewnić przetrwanie swoim genom, jak piszę pan Dawkins). Logiczne.

Z człowiekiem jest taki problem, że jest nas 6 miliardów i nawet ilość osobników nierozmnażających się (homoseksualistów, ludzi żyjących w celibacie, bezpłodnych itp) na poziomie 50% nie jest zagrożeniem dla istnienia gatunku. Co za tym idzie tradycyjny i naturalny dla mniej ekspansywnych gatunków system dwupłciowy nie jest niezbędny. Podążając tym tropem dalej dochodzimy do wniosku, że skoro prokreacja nie jest najważniejsza o wyborze partnera decydują inne czynniki niż płeć.

Konkludując: Każdy człowiek jest istotą biseksualną sensu stricte. System dwupłciowy i prokreacyjny był niezbędny dopóki gatunek mógł być zagrożony wymarciem. Potem w grę wchodzą uczucia wyższe, które zupełnie zmieniają pojmowanie związku i seksu. Zauważyli to już starożytni Grecy, którzy uczestników stosunku seksualnego nie dzieli na kobietę i mężczyznę ale na stronę czynną i bierną.

Dlatego uważam, że homoseksualizm jest tak samo nienormalny, z biologicznego punktu widzenia, jak miłość i poświęcenie z niej wynikające. Bo tak samo jak homoseksualista, istnienia gatunku nie przedłuży para bezpłodna a mimo to żyjąca razem.

A chyba nikt nie twierdzi, że miłość jest nienormalna? Homoseksualiści istnieją, ponieważ nasz gatunek może na to sobie pozwolić. A skro natura nie niszczy ani miłość ani homoseksualizmu to w moim pojmowaniu jest on zupełnie naturalny.

Mam nadzieję, że przekazałem swoje myśli wystarczająco jasno Very Happy

Zapraszam do dyskusji.

Kamilcia

Swoje myśli przekazałeś jasno, ale to jest jedynie Twoje zdanie a ja nie musze co więcej nawet nie chce sie z nimi zgodzić. Chociaż bym miała trzymać się tylko tego że to jest niezgodne z nauką kościoła, którą popieram jak już wcześniej pisałam. Ale i tak nadal moje zdanie jest takie że to nienormalne. Związki niepołodne się zdarzają ok. Ale pomyśl jeśli dojdzie do tego że homoseksualiści bęgą mogli adoptować dzieci, i pytają dziecka jak ma Twoja mama/ tatuś na imię ale ja mam dwóch tatusiów/ dwie mamusie. Jak sie będzie czuło takie dziecko? Jak myślisz co inni będą myśleli?
I nie sądze żeby dobrym porównaniem było że homoseksualizm jest tak samo nienormalny jak miłość. Dla mnie miłość to coś całkiem innego. Owszem wiąże sie z pościęceniem oddaniem ale ma w sobie coś więcej. Mnie zadziwia gdy ludzie potrafią sobie powiedzieć tak i kochać się do końca życia i być ciągle razem.

Rosivd

Zgadzam się, że nie musisz się zgadzać Very Happy

Ale dyskusja zawsze jest przyjemna i rozwijająca, więc pozwolisz, że będę ją kontynuował Very Happy

Kwestia dzieci adoptowanych przez homoseksualistów. sugerujesz, że dziecko będzie się z tym czuło źle, że będzie wyobcowane i wyłączone z grupy. Pytanie jednak brzmi, czy to wina ludzi, którzy adoptowali to dziecko? Którzy uchronili je przed sierocińcem, domem dziecka? Rzecz w tym, że to wina SPOŁECZEŃSTWA. Dziecko będzie się czuło źle, ale tylko wtedy gdy jego otoczenie będzie skrzywione. Piszesz "Co inni będą myśleli?"... a ja zadam pytanie... Co Ty byś pomyślała o tym dziecku? Bo dla mnie nienormalne jest to, że bardziej nas interesuje skąd człowiek pochodzi, jakich ma rodziców niż to jaki naprawdę jest.

A teraz sprawa miłości. Piszesz, że podziwiasz ludzi, którzy potrafią kochać się do końca życia. A czy na większy podziw nie zasługują Ci co chcą i są razem mimo powszechnego potępienia takiego związku przez otoczenie? Wszyscy wzruszamy się przy takich opowieściach jak "Romeo i Julia", "Tristan i Izolda" czy opowieści o prostytutce i bogaczu. Podziwiam takich ludzi. Ja też podziwiam. Ale dlaczego selekcjonujemy... czy miłość między osobami tej samej płci nie jest taka sama? Jest, wiec dlaczego jedno nas wzrusza, a drugie uważamy za nienormalne?